कविता - उमृन त उमृन्छ, तिमीले नरोपे पनि

Posted on: 23 Apr, 2019

उमृन त उमृन्छ 

तिमीले न रोपेपनि 

तिमीले रोपेपछि पनि उमृन त उमृन्छ 

रोपेर मात्रै छाडिदियौ भने पनि 

तिमीले रोपेका पनि सप्पैसप्पै हराउँछ 

फेरि रोप्नु र नरोप्नुको कुनै अर्थ छैन ।


तिमीले रोपेका हुर्कनुलाई 

न रोपेरै उमृनेहरूलाई उखेल जरैदेखि 

फेरि पनि उमृन्छ अरू त्यस्तैत्यस्तै गरी

फेरि उखेल तिमी पनि त्यस्तै त्यस्तै गरी 

उखेली बस अझै उखेली बस अन्तसम्म 

अन्तत तिमी दशैं मानेरै छाड्ने छौ । 


तिमीले रोपेका जीवनहरू 

हेर त कसरी तिमीसङ्ग्सङ्गै मुस्कुराईरहेछ 

तर जीवन मार्न उमृएका मृत्युहरू 

ऊ हेर त कसरी निरास छन् 

तर तिमी मुस्कुराई रहेका छौ ।


फुल्न त काँडाहरू पनि फुलेकै त हुन्छन् 

हेर त तिम्रो हत्केलामा जीवनका फूलहरू फुल्न 

त्यही काँडाहरू उखेलर फाल्नु परिरहेछ 

मृत्यु जीवन भन्दा पहिले पनि थियो 

र जीवन पछि पनि छ मृत्यु नै मृत्यु वरिपरि 

त्यसैले त तिमी उखेल्न काम गरिबस 

मृत्यु स्वत आफै हार खानेछ । 


केवल फुल्ने छ 

जीवनका फूलहरू उद्यानै भरिएर 

उमृन त उमृन्छ तिमीले न रोपेपनि 

उमृन त उमृन्छ तिमीले रोपेपनि 

किनकि, समृद्धिको बाटोहरू खनिरहँदा 

थुप्रैथुप्रै काँडाहरू पन्छाउनु पर्ने हुन्छ ।। 

राजबाबु श्रेष्ठ 'सागर' 

महोत्तरी, गौशाला न. पा. वडा न. १ 


यस बिषयमा तपाइको प्रतिक्रिया...!